Laatste loodjes

Was wat huiverig om een blog te starten, maar het gaat natuurlijk wel helpen om ervaringen te ordenen en eerste indrukken vast te houden.

Hoe om te gaan met reacties? We willen iig niet dat mensen zich uit beleefdheid verplicht voelen om te reageren en aan zo'n ongetwijfeld goedbedoelde diarree van commentaar (al of niet gekleurd met Franse vlag) al helemaal geen behoefte. Niet onaardig bedoeld hoor, maar we zijn wsch te oud om ons nog echt a la facebook op de digitale snelweg te begeven.

Dit is op mijn (D) werk de laatste week en het kost moeite om alles op tijd af te krijgen/ goed over te dragen. Merk wel dat ik steeds meer onthecht raak en dat zal wel moeten ook. Net nog even over geschiedenis van Nepal gelezen en mijn betaalpas omgezet naar wereld.

De voorbereidingen worden geconcretiseerd door leuke cadeautjes die ik in het team S&C kreeg (soort kraammand met allerlei producten die handig zijn op onze reis): ontzettend leuk en hartverwarmend. Annelies kreeg als kerstcadeau in de praktijk een waka waka = oplader en lamp op zonneenergie. Voor elk verkocht exemplaar gaat er eentje gratis naar een gebied in Azie, Midden-Amerika of Afrika.

Ik ga in het nieuwe jaar met veel plezier op reis, maar het heeft ook iets geks om zo'n luxe expeditie te gaan maken terwijl je werksoort (specialistische jeugd GGz heet dat nu in ambtelijke taal, ik prefereer kinder- en jeugdpsychiatrie) om je heen afgebroken wordt. Heb gelukkig geen last van het grandioze idee dat het anders zou lopen als ik het komende halfjaar gewoon in functie zou blijven, maar realiseer me terdege dat mijn collega kinder- en jeugdpsychiaters harder moeten lopen door mijn afwezigheid.

Ik ga nu eerst nog even mijn e-mail verder bijwerken (en dus ook mijn hoofdbehandelaarschappen in de DBC systematiek)